Hej. Nie ważne jak się nazywam, nie ważne skąd pochodzę. Ważne, że jestem! Dobrze przedstawię się: - Jestem Basia, pochodzę ze Śląska. Każdego dnia budzę się z wieloma pytaniami.
Zanim się urodziłam byłam małym ziarenkiem, później przyszedł czas na wyjście na świat. Nie ważne, że przed terminem.Na Żółtaczkę chorowałam zaraz po narodzinach, przez kilka miesięcy, ale jestem silnym organizmem i wykurzyłam chorobę. Później dzieciństwo wśród dziadków, którzy wczas zmarli (ale by ktoś mógł się narodzić, ktoś musi umrzeć). Byłam także nastolatką, nie zawsze szczęśliwą ze swego życia,bunt za buntem (o, którym prawie nikt nie wie, bo każdy mnie zna jako cichą i schowaną pod stolikiem). Dojrzewanie przyszło bardzo wcześnie, ale dorosłość jeszcze szybciej.
Po wielu zmaganiach się z losem, śmiem twierdzić, iż wszystko toczy się nie bez znaczenia. Jedno drugie łączy się. Kiedyś myślałam, że będę wiodłą beztroskie życie, gdzie niczego się nie nauczę. Nie będę nic umiała zrobić, każdy na talerz mi poda, a tym czasem jest zupełnie inaczej.Po stracie jednego z rodziców, każdy odczuwa pustkę. Ja dwa razy mocniej niż osoba, która ma 50 lat. Bo w sumie żyłam z nią tylko 21 lat.
Gdy już myślałam, że ułożyłam życie po stracie mamy, przyszedł czas na KOLEJNĄ chorobę.
ALE JA SIĘ NIE PODDAM, BĘDĘ WALCZYŁA DO KOŃCA! tego nauczyło mnie społeczeństwo wytykając palcami!
Do tej pory twierdziłam, że nic złego mnie nie spotka, aż do czasu gdy faktycznie mnie coś poważnego spotkało. Teraz uwierzyłam w stwierdzenie "Żyj chwilą, jakby to była ostatnia chwila Twojego życia."- Janis Joplin Także aforyzm, który mi od niedawna towarzyszy to: Poczucie zdrowia zobywamy tylko przez chorobę.-Georg Christoph Lichtenberg
